دختران شعیب(ع) به جهت تیزهوشی دریافته بودند كه حضرت موسی(ع) شخصی افزون بر قدرت و قوت بدنی كه در مواجه با دیگر چوپانان و آب دهی به گوسفندان نشان داده بود، دارای رفتاری درست می باشد و فردی امین می باشد. آنان در یك گفت وگوی كوتاه و برخوردی ساده دریافته بودند كه حضرت موسی(ع) انسانی امین می باشد. (قصص آیات 62تا 92)
از دیگر مواردی كه می توان به آن برای وجوب احترام به دختران تمسك كرد، آیاتی است كه در بیان حقوق دختران وارد شده است. در این آیات بر لزوم حمایت از دختران یتیم و حقوق ایشان تأكید شده است (نساء آیه721) و حتی در آیات 85و 59 سوره نحل به دفاع از شخصیت و حقوق دختران پرداخته و به شدت كسانی كه از شنیدن دختردار شدن خویش چهره كبود و دگرگون می سازند را سرزنش می كند كه این چگونه رفتاری زشت و زننده ای است كه در پیش می گیرند؟ دختران همانند پسران هستند و از نظر خداوند تفاوتی در میان ایشان نیست. بنابراین نباید از شنیدن دخترداری رو سیاه كنند و خشمناك گردند و از مردم به جهت این خبر بگریزد و متواری شود و با خود اندیشد كه آیا با خواری او را نگه دارد و یا زنده در گور و خاك كند؟ این چه حكم و اندیشه زشت و ناپسندی است؟
خداوند در آیات 8تا 41 سوره تكویر رفتار زشت اعراب جاهلی را به نقد می كشد و از این كه خود را صاحب جان دختران می شمارند و به خود حق می دهند كه آنان را بكشند و زنده به گور كنند مورد سرزنش قرارمی دهد و می پرسد كه جان دختران و حق حیات دختران از آن خداست كه ایشان را آفریده و جان داده است و كسی را نرسد كه این حق را از ایشان سلب كند و جانشان را بگیرد. آن گاه می پرسد كه این دختران را به چه گناهی می كشند؟ در حقیقت از نگاه قرآن دختر بودن با پسر بودن یكی است و ویژگی دختری موجب نمی شود كه مستحق مرگ شود. این در حالی است كه اعراب برای دختران و زنان حق حیاتی قایل نبوده اند و خداوند با چنین سرزنش و سخنان عتاب آمیز می كوشد تا جایگاه دختران را در نظام آفرینش تثبیت كند و زمینه های احترام و بزرگداشت دختران را فراهم آورد.
دوست...